Rzeźby Iwony Łyś-Dobradin to formy nie do końca realistyczne, pełne ekspresji, prowokujące odbiorcę do własnej interpretacji. Wykonane są głównie w metalu (brąz, aluminium, corten) połączone z drewnem i ceramiką. Dominującym tematem jest człowiek i jego ciało. Różnorodność materiału, nowe rozwiązania w ich łączeniu oraz uchwyceniu ruchu nadają jej rzeźbom dynamikę i podkreślają emocje.
Wystawa pt. „Trzeci wymiar” jest zbiorem wybranych prac artystki z różnych okresów jej twórczości.
Iwona Łyś-Dobradin urodziła się w 1958 roku w Gomunicach. Już w czasach szkolnych wykazywała zainteresowania plastyczne, które rozwinęła studiując w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
W latach 1977-1982 studiowała na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowni prof. Mariana Koniecznego. W 1982 roku ukończyła studia ze specjalnością brąz i odlewnictwo, dyplom obroniła z wyróżnieniem.
Jej wczesne prace zyskały uznanie i pozwoliły artystce znaleźć się w wąskim gronie najlepiej zapowiadających się artystów młodego pokolenia wyróżnionych stypendiami Ministra Kultury i Sztuki. W tym samym roku podjęła pracę w Liceum Sztuk Plastycznych w Nowym Wiśniczu, gdzie uczyła rzeźby.
W pierwszych latach po studiach założyła swoją pracownię artystyczną w Nowej Hucie i brała udział w wystawach oraz konkursach. Została przyjęta do Związku Polskich Artystów Plastyków.
Po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych rozpoczęła na nowo swoją działalność artystyczną. Jest członkiem FLAG (The Florida Artists Group) – organizacji zrzeszającej profesjonalnych artystów Florydy oraz Florida Sculptors Guild, której misją jest promocja i edukacja w dziedzinie rzeźby.
Uczestniczyła w wielu wystawach artystycznych w Stanie Floryda, a teraz zdecydowała się na pokazanie swojego dorobku twórczego w Polsce.
Prof. Dźwigaj stwierdził: …„szybko można zauważyć jak jej indywidualny, nowoczesny sposób widzenia materii pozwala na unikalne przedstawianie trójwymiarowego świata”…